Test odporności na ścieranie
Przyrząd Martindale
Okrągłe próbki testowanego materiału (tkanina, skóra/etc) obracają się w kontakcie z materiałem ścierającym przewidzianym przez normę, przy określonej wartości ciśnienia (9 kP a). Odporność na ścieranie określana jest poprzez ilość cykli potrzebnych do rozdarcia (utworzenie się dziury w próbce).
Symultaniczne wykonywane są cztery testy; każdy z nich został osobno przygotowany i zamontowany na głowicy obrotowej. Materiał ścierny, wzdłuż którego kręcą się próbki wykonując ruch eliptyczny (Ruch Lissajusa), umieszczony jest na dyskach obrotowych.

Test odporności na ścinanie
Cut Tester
Pomiary wykonane są na podstawie porównania wyników uzyskanych po analizie wzorca (tkanina canvas „świadek”) z wynikami przeprowadzonych prób. Nad wzorcem porusza się ruchami kolistymi znormalizowane okrągłe ostrze, wprawiane w ruch za pomocą dźwigni oddziałującej horyzontalnie na wzorzec, z silą o wartości 5N.
Licznik rejestruje liczbę cykli cięcia aż do uzyskania kontaktu z gumowym przewodnikiem umieszczonym pod próbką. Wówczas obwód elektroniczny automatycznie zatrzymuje aparat. Określenie poziomu wytrzymałości następuje poprzez zastosowanie formuły matematycznej określonej przez normę.

EN388:2016 Wytrzymałość na ścinanie: integracja metody EN ISO 13997 i zastosowanie sprzętu TDM-100 (tomodymometr).
TDM wykorzystuje proste ostrze w celu wykonania liniowego cięcia przez próbkę.
Zasadą tego testu jest zmiana obciążenia (ciężaru) przyłożonego do ostrza powodującego cięcie jednym ruchem. Dokładniej, podczas 4 serii po 5 cięć (20 testów) określa się ciężar (Newton) niezbędny do przecięcia próbki.
Poziomy odporności na przecięcie mierzone zgodnie z testem EN ISO 13997 są oznaczone 6 literami od A do F, jak wskazano w tabeli, aby uniknąć pomylenia z poziomami liczbowymi normy EN388:2003.
W normie EN388:2016, oprócz testu przecięcia EN388:2003 dla rękawic zawierających materiały silnie ścierne, uwzględniono test zgodny z ISO 13997.
Test zamachu stanu będzie nadal używany i według uznania producenta będzie wyświetlać wynik (1-5) lub zamienić go na „X”. W okresie przejściowym rękawice certyfikowane już zgodnie z normą EN388:2003 pozostają zgodne z obowiązującymi certyfikatami CE.

Test odporności na rozdarcie
Dynamometr
Służy do określenia wytrzymałości na rozdarcie testowanego materiału, zarówno tkaniny, skóry, jak i impregnowanych powierzchni. Przedłużenie oraz siła rozdarcia mogą być mierzone za pomocą odpowiednich uchwytów.
Wytrzymałość na rozdarcie określana jest jako siła konieczna do rozdarcia wzorca o właściwościach zdefiniowanych przez normę. Test odbywa się przy pomocy przyrządu wywołującego trakcję, posiadającego system pomiaru siły o niskiej inercji.

Test odporności na przebicie
Dynamometr/Persoz
Z wewnętrznej części rękawicy zostaje pobrana okrągła próbka o średnicy ok. 40 mm.
Próbka zostaje umieszczona na odpowiednim przyrządzie o powierzchni zewnętrznej zwróconej w stronę stalowej igły, która ze stałą szybkością oddziałuje na próbkę aż do jej przedziurawienia, określając w ten sposób wytrzymałość materiału na perforację.
